เรื่องเล่าจากปากกาควง

เรื่องเล่าจากปากกาควง

"

หนึ่งในสิ่งที่หลายคนรู้ผิด ๆ เกี่ยวกับการควงปากกาก็คือ

ปากกาควงแทบทุกด้ามบนโลกนี้ ไม่ใช่ปากกาควงโดยกำเนิด มันเคยเป็นปากกาธรรมดา ๆ มาก่อน ก่อนจะถูกดัดแปลงเสริมเติมแต่งกันเองจนมันเหมาะแก่การควงครับ

ปากกาสำหรับควงโดยเฉพาะนั้นเพิ่งมาผลิตในช่วงไม่กี่ปีให้หลังนี้เอง ก่อนหน้านี้ปากกาควงทุกด้ามบนโลก พวกเราเหล่านักควงปากกาปรับแต่งเองกับมือครับ

และสำหรับนักควงปากกาทั่วไปแล้ว ปากกาที่ผลิตขึ้นมาสำหรับควงโดยเฉพาะ มักจะมีขนาดและน้ำหนักที่ไม่ค่อยเวิร์คสักเท่าไรสำหรับการนำมาควงจริง ๆ ส่วนใหญ่จึงมีสถานะเป็นของสะสมเท่านั้น

อ้าว แล้วปากกาควงที่เขาบอกควงดีนักดีหนาที่ขายในเว็บล่ะ - อันนั้นก็ไม่ใช่ปากกาที่ผลิตมาเพื่อควงเช่นกันครับ แต่เป็นปากกาที่ปรับแต่งให้เสร็จแล้วนั่นเองครับ

แต่โดยปกติแล้ว ความชอบความถนัดของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ปากกาควงที่เหมาะกับมือใคร จึงมักจะมาจากการปรับแต่งเองของคน ๆ นั้น หรือถึงจะซื้อแบบสำเร็จรูปมา ก็มักจะเอามาดัดแปลงเพิ่มกันคนละนิดคนละหน่อยครับ

ผมเองไม่ได้ทำปากกาควงแท่งที่ยาก ๆ มานานแล้วเหมือนกันครับ ตั้งแต่เข้ามหาลัยมา (2 ปีกว่า) ก็ทำแต่ด้ามที่ทำง่าย ๆ หมุนถอดใส่แล้วได้เลย สาเหตุหนึ่งก็เพราะว่าทักษะด้านงานฝีมือผมนั้นต่ำเตี้ยเรี่ยดินจนให้อภัยไม่ได้ แค่เย็บผ้าหรือตัดกระดาษง่าย ๆ ก็ทำพังมาหมดแล้วครับ ผมจึงมักจะทำแต่ด้ามที่ใช้แรงในการดึง ยัด แล้วก็ใช้เทปพันไว้ง่าย ๆ แทน

จู่ ๆ วันนี้ก็เกิดอยากจะได้ด้านใหม่ดี ๆ สักด้ามไว้ให้ตัวเองได้ควงอย่างสบายใจ จึงไปรื้อคลังปากกาเก่าเก็บตัวเองออกมา และเริ่มลงมือทำครับ

ด้ามนี้มีชื่อว่า RSVP MX² คิดค้นโดย TEK จาก UPSB บอร์ดควงปากกานานาชาติครับ เป็นหนึ่งในด้ามที่ผมชอบที่สุด เพราะน้ำหนักดี ถนัดมือผมมาก

ชื่อ RSVP MX² นั้นมาจากปากกาควงรุ่น RSVP MX (คิดค้นโดย Kam เจ้าพ่อแห่งวงการควงปากกาผู้มีอายุการควงปากกาเท่ากับอายุชีวิตของผม) ซึ่งเป็นปากกาควงคลาสิกที่นักควงปากกาทุกคนต้องรู้จัก ด้วยว่าเป็นปากกาควงที่ทำง่าย ใช้อุปกรณ์น้อย (ใช้ปากกาเพียงแค่สองด้ามเท่านั้น) และอุปกรณ์ยังหาง่าย (ในต่างประเทศเช่นอเมริกา ญี่ปุ่น เกาหลี หาง่ายมาก แต่ที่ไทยกลับไม่มีรุ่นนึงที่จำเป็นขาย) แต่กลับเป็นหนึ่งในด้ามที่ควงยากที่สุด เพราะจุดศูนย์ถ่วงน้ำหนักของปากกาไม่อยู่กลางปากกา แรงเหวี่ยงแต่ละด้านจึงไม่เท่ากันครับ

สำหรับ RSVP MX² นั้น เป็นรุ่นปรับแต่งของ RSVP MX ให้สมดุลและควงง่ายขึ้นครับ ใช้อุปกรณ์เหมือนกันทั้งหมด เพียงแต่ใช้ทุกอย่างเป็น 2 เท่าของ RSVP MX ครับ ทั้งน้ำหนักก็ยังเหมือนเป็น 2 เท่าด้วย (แต่ความจริงแล้วไม่ใช่นะครับ หนักกว่าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น)

อันที่จริงผมก็มีปากการุ่นนี้อยู่แล้วด้ามหนึ่ง แต่ของเดิมใช้ยางสีขาว ซึ่งผมไม่ค่อยอยากจะเอาออกมาควงสักเท่าไร กลัวมันหมองน่ะ เลยทำอีกด้ามขึ้นมาเป็นเวอร์ชันอินเวิร์สสลับสีกัน

จุดที่ยากที่สุดในการทำปากกาด้ามนี้ อยู่ที่วงแหวนเล็ก ๆ สีขาวดำด้านหน้าปากกาและด้านในฝาครับ วงแหวนที่เห็นนั่นคือยางหุ้มปากกาครับ เป็นยางชนิดเดียวกับที่เห็นสวมอยู่ด้านหน้าปากกานั่นแหละ เพียงแต่เราต้องตัดออกมาให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ ก่อนจะนำมาสวมครับ ซึ่งไอ้การตัดเป็นชิ้นเล็ก ๆ เนี่ยแหละที่โคตรยาก

เราไม่สามารถเอายางออกมาแล้วใช้กรรไกรตัดโชะได้เลยนะครับ กรรไกรไม่มีทางที่จะตัดยางปากกาได้ตรงเลย และการเบี้ยวนิดเดียวอาจหมายถึงว่ายางชิ้นนั้นเสียทั้งชิ้นได้เลย โดยทั่วไปแล้วเวลาตัดยางปากกา นักควงปากกานิยมใช้ใบมีดโกนครับ จับยางปากกาไว้แน่น ๆ แล้วกดใบมีดลงไปในจุดที่ต้องการตัด หากใบมีดคมพอ ยางจะขาดออกมาเป็นรอยเรียบสวยอย่างง่ายดาย แต่เผอิญผมไม่มีใบมีดโกนที่ว่านั้นครับ

สิ่งที่ผมใช้ตัด คือของฝากรูปดาบคาตานะจากญี่ปุ่นครับ ผมไม่เคยคิดเหมือนกันว่ามันจะคมพอจะตัดยางปากกาได้ แต่ด้วยวิธีการเดียวกันกับการใช้ใบมีด จับแน่น ๆ แล้วค่อย ๆ หั่น ยางก็จะขาดออกมาได้เช่นกันครับ แม้รอยขาดจะไม่สวยเท่า เอากรรไกรเล็มส่วนที่เกินออกมาก็พอถูไถไปได้

อีกจุดหนึ่งที่น่าสนใจสำหรับด้ามนี้คือลายด้านในตัวปากกาครับ พวกเราเรียกลายนี้ว่า Insert ซึ่งมันคือกระดาษที่มีลวดลายม้วนแล้วสอดเข้าไปด้านในตัวปากกาครับ

โดยทั่วไปแล้ว จะนิยมปริ๊นท์ลายจากอินเทอร์เน็ตเอา แต่ผมไม่ค่อยชอบวิธีการนี้เท่าไร รู้สึกว่ามันเปลืองหมึกปริ๊นเตอร์ ผมจึงจากการ "วาด" ลายนี้เอง

ตัดกระดาษให้มีความยาวเท่าตัวปากกา ความกว้างพอประมาณ และจัดการวาดละเลงลายมั่ว ๆ ลงไปในกระดาษแผ่นนั้น ไม่จำเป็นต้องสวยมากก็ได้ เพราะพอเราม้วนใส่เข้าไปในปากกาแล้ว มันจะสวยอย่างไม่น่าเชื่อขึ้นมาเอง

ข้อดีของวิธีนี้คือ ถ้าลายไม่สวย เราวาดเสีย สิ่งที่ต้องทำก็แค่ ตัดเศษกระดาษขึ้นมาวาดใหม่เท่านั้นเอง ซึ่งมันเป็นอะไรที่ง่ายมาก

อีกวิธีที่ผมชอบ คือใช้แผ่นใบปลิวโฆษณานั่นแหละครับ กับปากกาที่ต้องการสีฉูดฉาด ใบปลิวโฆษณาของห้างต่าง ๆ ที่มีสีสันสวยงาม ตัดออกมาให้ได้ขนาดแล้วม้วนเข้าไป ก็เป็น Insert ที่สวยได้อย่างง่ายดายและไม่สิ้นเปลืองเลย

ด้ามนี้ผมยังเจาะจุกท้ายเพื่อให้หัวปากกาที่โผล่ไปด้านหน้าปากกาตามปกติไม่ได้ ออกมาโผล่ด้านหลังแทน ไว้เพื่อให้เขียนได้ครับ ของที่ใช้เจาะก็คือไขควงเล็กสำหรับไขขาแว่น ซื้อมาชุดนึงจากไดโซ 60 บาท เอามาจิ้ม ๆ หมุน ๆ ไปที่จุกท้ายจนเป็นรู แล้วเพิ่มขนาดไขควงไปเรื่อย ๆ จนได้รูที่ใหญ่พอจะให้หัวไส้หมึกโผล่ออกมาได้ ทีนี้เวลาจะเขียนก็แค่ดึงฝาด้านหลังออก ก็จะเห็นหัวเขียนแล้ว ถึงจะดูแปลก ๆ ไปสักหน่อยก็เถอะ และถ้าปากกาตกบ่อย ๆ หัวเขียนก็คงจะเสียจนเขียนไม่ได้อีกนั่นแหละ ...

ปากกาด้ามนี้ถึงจะทำจากขอเหลือ แต่ก็ลงแรงและใช้ความพยายามไปมากพอดู เพื่อที่จะพกมันไปไหนมาไหนได้ ก็หวังว่ามันจะไปเจ๊งหรือหายไปซะก่อนนะ

"