Super Princess Peach ถึงเวลาเจ้าหญิงบุกชิงมาริโอ้คืน

[Press Start - ePICK Magazine #03]

เบาเซอร์เหิมเกริม บ้านเมืองระส่ำระส่าย เหล่าอัศวินพึ่งไม่ได้ ถึงเวลาเจ้าหญิงบุกชิงมาริโอ้คืน กับ ePICK Magazine #03 ฉบับ Super Woman

http://issuu.com/enterdock/docs/epick-3

[pic]อบรมถ่ายภาพเบื้องตน

อบรมถ่ายภาพของชมรมครับ หัวข้อ Portrait

Models: Sopha, Korn, Momay

12 มกราคม 2557

Log Horizon - กับอนิเมะเกมออนไลน์ที่ไม่ใช่แค่เกม

Log Horizon คืออนิเมะที่ผมกำลังติดอย่างงอมแงมในขณะนี้ครับ นับจากอนิเมะที่ตามอยู่หลาย ๆ เรื่อง นี่คือเดอะเบสท์สำหรับผม

เรื่องย่อของ Log Horizon นั้นคล้ายกับอนิเมะเกมออนไลน์อื่น ๆ หลายเรื่อง คือการติดอยู่ในเกมที่ไม่สามารถออกมาได้

เมื่อเทียบกับ Sword Art Online ที่เป็นการ์ตูนเกมออนไลน์ที่โคตรจะดังมากแล้ว Log Horizon นั้นแทบไม่มีอะไรเหมือนกันเลยครับ

Log Horizon นั้นมีฉากบู๊น้อยมาก บางฉากพี่แกก็ตัดเหลือแค่ตอนที่บอสโดนฟันหัวแบะแล้วจบเลยก็มี คนที่คาดหวังกับฉากบู๊แบบเรื่องอื่น ๆ คงจะผิดหวังกับเรื่องนี้พอสมควร

แต่ความพิเศษของเรื่องนี้มันอยู่ตรงที่ เมื่อ Elder Tale ที่เป็นเกมของเรื่องนี้นั้น ไม่ใช่แค่เกมออนไลน์ธรรมดา ๆ อีกต่อไป เหล่า NPC ไม่ได้แค่ทำตามโปรแกรมที่ป้อนไว้ให้ แต่กลับใช้ชีวิตได้เสมือน "มีชีวิต" จริง ๆ ทำให้มีเรื่องราวของ "นักผจญภัย" หรือก็คือเพลเยอร์ผู้ที่เข้ามาติดในโลกเอลเดอร์เทล กับ "ผู้คนของดินแดน" หรือเหล่า NPC ภายในเกม ทั้งเรื่องของชนชั้น ความขัดแย้ง การผูกมิตร รวมไปถึงเรื่องเศรษฐกิจและการเมืองด้วย

เรื่องนี้ยิ่งสนุกมากขึ้น เมื่อพระเอกของเรา ชิโรเอะ เป็นผู้เล่นที่ไม่ได้ถนัดด้านสายบู๊มากนัก ที่มีดีที่สมองซึ่งโคตรฉลาด เป็นนักวางแผนผู้อยู่เบื้องหลังทั้งการต่อสู้แบบปาร์ตี้ หรือแม้กระทั่งเรื่องการเมืองการปกครองอีกด้วย

เรื่องนี้ ผมจัดให้อยู่ในหมวดหมู่เดียวกับเรื่อง Magi ครับ เพราะแทบจะไม่มีส่วนไหนที่เหมือนกับการ์ตูนเกมออนไลน์ทั่วไปเลย แต่กลับให้อารมณ์คล้ายกับเมไจที่เต็มไปด้วยการเมืองการปกครอง

ใครที่ชอบการ์ตูนแบบที่วางแผนหนัก ๆ ใช้สมองเยอะ ๆ ผมแนะนำเรื่องนี้เป็นอย่างยิ่งครับ

ปล.เรื่องนี้แรกเริ่มเดิมทีเป็นไลท์โนเวลมาก่อนครับ มาสร้างเป็นมังงะและอนิเมะตามทีหลัง
ปล2.ผู้แต่งเรื่องนี้คือ มามาเระ โทวโนะ ที่ได้รับฉายาว่าเป็นเจ้าพ่อเศรษฐศาสตร์แห่งวงการไลท์โนเวล และเป็นคนเขียนเรื่อง Maoyu อีกด้วยครับ

เรื่องเล่าจากปากกาควง

เรื่องเล่าจากปากกาควง

"

หนึ่งในสิ่งที่หลายคนรู้ผิด ๆ เกี่ยวกับการควงปากกาก็คือ

ปากกาควงแทบทุกด้ามบนโลกนี้ ไม่ใช่ปากกาควงโดยกำเนิด มันเคยเป็นปากกาธรรมดา ๆ มาก่อน ก่อนจะถูกดัดแปลงเสริมเติมแต่งกันเองจนมันเหมาะแก่การควงครับ

ปากกาสำหรับควงโดยเฉพาะนั้นเพิ่งมาผลิตในช่วงไม่กี่ปีให้หลังนี้เอง ก่อนหน้านี้ปากกาควงทุกด้ามบนโลก พวกเราเหล่านักควงปากกาปรับแต่งเองกับมือครับ

และสำหรับนักควงปากกาทั่วไปแล้ว ปากกาที่ผลิตขึ้นมาสำหรับควงโดยเฉพาะ มักจะมีขนาดและน้ำหนักที่ไม่ค่อยเวิร์คสักเท่าไรสำหรับการนำมาควงจริง ๆ ส่วนใหญ่จึงมีสถานะเป็นของสะสมเท่านั้น

อ้าว แล้วปากกาควงที่เขาบอกควงดีนักดีหนาที่ขายในเว็บล่ะ - อันนั้นก็ไม่ใช่ปากกาที่ผลิตมาเพื่อควงเช่นกันครับ แต่เป็นปากกาที่ปรับแต่งให้เสร็จแล้วนั่นเองครับ

แต่โดยปกติแล้ว ความชอบความถนัดของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ปากกาควงที่เหมาะกับมือใคร จึงมักจะมาจากการปรับแต่งเองของคน ๆ นั้น หรือถึงจะซื้อแบบสำเร็จรูปมา ก็มักจะเอามาดัดแปลงเพิ่มกันคนละนิดคนละหน่อยครับ

ผมเองไม่ได้ทำปากกาควงแท่งที่ยาก ๆ มานานแล้วเหมือนกันครับ ตั้งแต่เข้ามหาลัยมา (2 ปีกว่า) ก็ทำแต่ด้ามที่ทำง่าย ๆ หมุนถอดใส่แล้วได้เลย สาเหตุหนึ่งก็เพราะว่าทักษะด้านงานฝีมือผมนั้นต่ำเตี้ยเรี่ยดินจนให้อภัยไม่ได้ แค่เย็บผ้าหรือตัดกระดาษง่าย ๆ ก็ทำพังมาหมดแล้วครับ ผมจึงมักจะทำแต่ด้ามที่ใช้แรงในการดึง ยัด แล้วก็ใช้เทปพันไว้ง่าย ๆ แทน

จู่ ๆ วันนี้ก็เกิดอยากจะได้ด้านใหม่ดี ๆ สักด้ามไว้ให้ตัวเองได้ควงอย่างสบายใจ จึงไปรื้อคลังปากกาเก่าเก็บตัวเองออกมา และเริ่มลงมือทำครับ

ด้ามนี้มีชื่อว่า RSVP MX² คิดค้นโดย TEK จาก UPSB บอร์ดควงปากกานานาชาติครับ เป็นหนึ่งในด้ามที่ผมชอบที่สุด เพราะน้ำหนักดี ถนัดมือผมมาก

ชื่อ RSVP MX² นั้นมาจากปากกาควงรุ่น RSVP MX (คิดค้นโดย Kam เจ้าพ่อแห่งวงการควงปากกาผู้มีอายุการควงปากกาเท่ากับอายุชีวิตของผม) ซึ่งเป็นปากกาควงคลาสิกที่นักควงปากกาทุกคนต้องรู้จัก ด้วยว่าเป็นปากกาควงที่ทำง่าย ใช้อุปกรณ์น้อย (ใช้ปากกาเพียงแค่สองด้ามเท่านั้น) และอุปกรณ์ยังหาง่าย (ในต่างประเทศเช่นอเมริกา ญี่ปุ่น เกาหลี หาง่ายมาก แต่ที่ไทยกลับไม่มีรุ่นนึงที่จำเป็นขาย) แต่กลับเป็นหนึ่งในด้ามที่ควงยากที่สุด เพราะจุดศูนย์ถ่วงน้ำหนักของปากกาไม่อยู่กลางปากกา แรงเหวี่ยงแต่ละด้านจึงไม่เท่ากันครับ

สำหรับ RSVP MX² นั้น เป็นรุ่นปรับแต่งของ RSVP MX ให้สมดุลและควงง่ายขึ้นครับ ใช้อุปกรณ์เหมือนกันทั้งหมด เพียงแต่ใช้ทุกอย่างเป็น 2 เท่าของ RSVP MX ครับ ทั้งน้ำหนักก็ยังเหมือนเป็น 2 เท่าด้วย (แต่ความจริงแล้วไม่ใช่นะครับ หนักกว่าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น)

อันที่จริงผมก็มีปากการุ่นนี้อยู่แล้วด้ามหนึ่ง แต่ของเดิมใช้ยางสีขาว ซึ่งผมไม่ค่อยอยากจะเอาออกมาควงสักเท่าไร กลัวมันหมองน่ะ เลยทำอีกด้ามขึ้นมาเป็นเวอร์ชันอินเวิร์สสลับสีกัน

จุดที่ยากที่สุดในการทำปากกาด้ามนี้ อยู่ที่วงแหวนเล็ก ๆ สีขาวดำด้านหน้าปากกาและด้านในฝาครับ วงแหวนที่เห็นนั่นคือยางหุ้มปากกาครับ เป็นยางชนิดเดียวกับที่เห็นสวมอยู่ด้านหน้าปากกานั่นแหละ เพียงแต่เราต้องตัดออกมาให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ ก่อนจะนำมาสวมครับ ซึ่งไอ้การตัดเป็นชิ้นเล็ก ๆ เนี่ยแหละที่โคตรยาก

เราไม่สามารถเอายางออกมาแล้วใช้กรรไกรตัดโชะได้เลยนะครับ กรรไกรไม่มีทางที่จะตัดยางปากกาได้ตรงเลย และการเบี้ยวนิดเดียวอาจหมายถึงว่ายางชิ้นนั้นเสียทั้งชิ้นได้เลย โดยทั่วไปแล้วเวลาตัดยางปากกา นักควงปากกานิยมใช้ใบมีดโกนครับ จับยางปากกาไว้แน่น ๆ แล้วกดใบมีดลงไปในจุดที่ต้องการตัด หากใบมีดคมพอ ยางจะขาดออกมาเป็นรอยเรียบสวยอย่างง่ายดาย แต่เผอิญผมไม่มีใบมีดโกนที่ว่านั้นครับ

สิ่งที่ผมใช้ตัด คือของฝากรูปดาบคาตานะจากญี่ปุ่นครับ ผมไม่เคยคิดเหมือนกันว่ามันจะคมพอจะตัดยางปากกาได้ แต่ด้วยวิธีการเดียวกันกับการใช้ใบมีด จับแน่น ๆ แล้วค่อย ๆ หั่น ยางก็จะขาดออกมาได้เช่นกันครับ แม้รอยขาดจะไม่สวยเท่า เอากรรไกรเล็มส่วนที่เกินออกมาก็พอถูไถไปได้

อีกจุดหนึ่งที่น่าสนใจสำหรับด้ามนี้คือลายด้านในตัวปากกาครับ พวกเราเรียกลายนี้ว่า Insert ซึ่งมันคือกระดาษที่มีลวดลายม้วนแล้วสอดเข้าไปด้านในตัวปากกาครับ

โดยทั่วไปแล้ว จะนิยมปริ๊นท์ลายจากอินเทอร์เน็ตเอา แต่ผมไม่ค่อยชอบวิธีการนี้เท่าไร รู้สึกว่ามันเปลืองหมึกปริ๊นเตอร์ ผมจึงจากการ "วาด" ลายนี้เอง

ตัดกระดาษให้มีความยาวเท่าตัวปากกา ความกว้างพอประมาณ และจัดการวาดละเลงลายมั่ว ๆ ลงไปในกระดาษแผ่นนั้น ไม่จำเป็นต้องสวยมากก็ได้ เพราะพอเราม้วนใส่เข้าไปในปากกาแล้ว มันจะสวยอย่างไม่น่าเชื่อขึ้นมาเอง

ข้อดีของวิธีนี้คือ ถ้าลายไม่สวย เราวาดเสีย สิ่งที่ต้องทำก็แค่ ตัดเศษกระดาษขึ้นมาวาดใหม่เท่านั้นเอง ซึ่งมันเป็นอะไรที่ง่ายมาก

อีกวิธีที่ผมชอบ คือใช้แผ่นใบปลิวโฆษณานั่นแหละครับ กับปากกาที่ต้องการสีฉูดฉาด ใบปลิวโฆษณาของห้างต่าง ๆ ที่มีสีสันสวยงาม ตัดออกมาให้ได้ขนาดแล้วม้วนเข้าไป ก็เป็น Insert ที่สวยได้อย่างง่ายดายและไม่สิ้นเปลืองเลย

ด้ามนี้ผมยังเจาะจุกท้ายเพื่อให้หัวปากกาที่โผล่ไปด้านหน้าปากกาตามปกติไม่ได้ ออกมาโผล่ด้านหลังแทน ไว้เพื่อให้เขียนได้ครับ ของที่ใช้เจาะก็คือไขควงเล็กสำหรับไขขาแว่น ซื้อมาชุดนึงจากไดโซ 60 บาท เอามาจิ้ม ๆ หมุน ๆ ไปที่จุกท้ายจนเป็นรู แล้วเพิ่มขนาดไขควงไปเรื่อย ๆ จนได้รูที่ใหญ่พอจะให้หัวไส้หมึกโผล่ออกมาได้ ทีนี้เวลาจะเขียนก็แค่ดึงฝาด้านหลังออก ก็จะเห็นหัวเขียนแล้ว ถึงจะดูแปลก ๆ ไปสักหน่อยก็เถอะ และถ้าปากกาตกบ่อย ๆ หัวเขียนก็คงจะเสียจนเขียนไม่ได้อีกนั่นแหละ ...

ปากกาด้ามนี้ถึงจะทำจากขอเหลือ แต่ก็ลงแรงและใช้ความพยายามไปมากพอดู เพื่อที่จะพกมันไปไหนมาไหนได้ ก็หวังว่ามันจะไปเจ๊งหรือหายไปซะก่อนนะ

"

[pic]สะพานใหม่ที่ปีใหม่ ๒๕๕๗

ปีใหม่ที่ผ่านมา ผมตัดสินใจไม่อยู่เคาท์ดาวน์ตอนเที่ยงคืน รีบนอนก่อน เพื่อที่จะได้ตื่นแต่เช้า สะพายกล้องออกไปเดินรอบ ๆ ละแวกสะพานใหม่ ถ่ายรูปกับบรรยากาศสบาย ๆ แถวนี้

สะพานใหม่เป็นชื่อของย่านที่อยู่ในเขตสายไหมครับ บอกสายไหมหลายคนอาจจะไม่รู้จัก แต่ถ้าบอกว่าบางเขนหรือดอนเมืองก็คงร้องอ๋อกัน ซึ่งสายไหมเป็นเขตที่อยู่ระหว่างสองเขตนี้ครับ

แม้จะมีชื่อเรียกว่าสายไหม แต่ที่นี่ก็ไม่ได้มีของฝากเป็นสายไหมแต่อย่างใด

ที่มาของชื่อสายไหมนั้น มาจากชื่อหมู่บ้านหนึ่งในละแวกนี้ ที่เดิมทีเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอลำลูกกา และในเวลาถัดมาก็โดนโยกย้ายส่ายสะโพกขึ้นมาเป็นตำบล ย้ายมาเป็นพื้นที่ของเขตบางเขน จังหวัดพระนคร (ในสมัยที่ยังแยกเป็นจังหวัดพระนครกับจังหวัดธนบุรีอยู่) และถูกอัพเกรดให้เป็นเขตสายไหมในเวลาต่อมา

สายไหมแยกออกมาจากเขตบางเขนครับ ด้วยจำนวนประชากรที่ล้นจนเกินเหตุ (และตอนนี้เองก็เริ่มจะล้นขึ้นมาจนได้ลุ้นว่าจะแยกเป็นเขตใหม่อีกหรือเปล่า) แต่คนแถวนี้และบริเวณโดยรอบมักจะเรียกที่นี่ว่า "สะพานใหม่" ครับ

ชื่อสะพานใหม่ถูกเรียกมาก่อนจะเป็นเขตสายไหมซะอีก (แล้วทำไมไม่เรียกเขตสะพานใหม่ไปเลยวะครับ) จนคนที่นี่คุ้นเคยกับชื่อนี้มากกว่า แม้กระทั่งตลาดยิ่งเจริญ ตลาดที่ใหญ่โตมโหฬารที่ย่านนี้ บางครั้งก็ถูกเรียกในชื่อ ตลาดสะพานใหม่

ที่มาของชื่อสะพานใหม่ มาจากในช่วงที่สร้างสะพานข้ามคลองขึ้นมาใหม่ ชื่อสะพานสุกรนาคเสรีย์ จนกลายเป็นสะพานใหม่ในที่สุด ถึงแม้ตอนนี้สะพานจะเก่าแล้วก็ตามที

ผมเกิด และโตที่นี่ ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ในซอยตรงข้ามกับตลาดยิ่งเจริญ ซอยพหลโยธิน ๕๒ หรือที่คนเฒ่าคนแก่รู้จักกันในชื่อ ซอยทหารอากาศ

เนื่องจากที่ซอยนี้มีทหารอากาศอาศัยอยู่เยอะมาตั้งแต่สมัยอดีตแล้ว (ด้วยว่าใกล้กับกองทัพอากาศที่ลำลูกกาด้วย)

แม้ว่าที่นี่จะมีประชากรอาศัยอยู่อย่างหนาแน่น แต่กลับคงความรู้สึกของแถบชานเมืองได้เป็นอย่างดี อากาศสดชื่น รถราแน่นเป็นบางครั้ง แต่ก็ยังคงสงบสุขดี

สวัสดีปีใหม่ สวัสดีสะพานใหม่

[pic]Japan Trip

รูปเยอะ โหลดโหด

มีโอกาสได้ไปเที่ยวญี่ปุ่นกับครอบครัวครับ

21-29 พฤษภาคม 2013

รถไฟใต้ดินที่นี่โฆษณาเยอะมากครับ

ตู้กดน้ำที่นี่เยอะมากครับ ไปที่ไหนก็เจอ เจอสารพัดแบบเลย

เห็นอย่างนี้ นี่คือทางขึ้นสถานีรถไฟใต้ดินที่นาโกย่านะครับ

ผมมักจะแหงนมองแล้วถ่ายรูปท้องฟ้าบ่อย ๆ ครับ

ปราสานนาโกย่าครับ

แฟลร์เยอะมาก แต่ผมชอบรูปนี้เป็นพิเศษ

日本の猫

お弁当

ケーキ

花

だんご

お茶会

นาฬิกาน้ำพุหน้าสถานีคานาซาว่าครับ นอกจากจะบอกเวลา บางทีจะเปลี่ยนเป็นตัวอักษรอย่างเช่น WELCOME ได้ด้วย

ศาลเจ้าฟูชิมิ อินาริ ที่ขึ้นชื่อเรื่องประตูวัดมากมายมหาศาล

และเจ้าฮาจิโกะครับ